środa, 25 listopada 2015

Rośliny chronione w Polsce

      Lilia złotogłów to gatunek byliny z rodziny liliowatych. Występuje w Europie i Azji.W Polsce jest rośliną rzadką.Łodyga nierozgałęziona, sztywna, naga lub owłosiona, w górnej części czasem purpurowo nakrapiana, wysoka od 40 do 150 cm. Liście siedzące, podłużne, eliptycznie lancetowate, całobrzegie, szerokie na 2–5 cm, są wyraźnie unerwione.Kwiaty barwy od ciemno-różowej do  ciemno-purpurowo nakrapiane, w liczbie od trzech do dwunastu, osadzone są na długich, łukowato zwieszających się szypułkach. Okwiat nie zróżnicowany na kielich i koronę ze środka wystaje maczugowaty słupek otoczony przez sześć pręcików o dużych purpurowo-czerwonych pylnikach. W miarę dojrzewania mięsiste działki okwiatu odginają się coraz mocniej na zewnątrz, aż zawinięte dotkną nasady kwiatu. Środkiem każdego płatka biegnie rynienka, wypełniona nektarem. Owoce w formie dużej, trójkątno-kulistej torebki z płaskimi, ciemnożółtymi, szeroko oskrzydlonymi nasionami. Nasiona rozsiewane są przez wiatr.
Objęta jest w Polsce ochroną ścisłą od 1946 roku. Jej piękne kwiaty były i są przyczyną znacznego jej wyniszczenia na siedliskach naturalnych.



Sasanka zwyczajna to
gatunek rośliny należący do rodziny jaskrowatych. Występuje w Europie. Niegdyś występowała w Polsce w środowisku naturalnym (ostatnio podawana tylko z Lubelszczyzny), jednakże już prawdopodobnie wymarła na naturalnych stanowiskach. Jest natomiast często uprawiana. Oprócz typowego gatunku w uprawie występują jej mieszańce określane często nazwą sasanka ogrodowa.Kwitnie od marca do początku maja. Nasiona rozsiewane przez wiatr.Roślina objęta była w Polsce ścisłą ochroną gatunkową w latach 2012-2014.
Cała roślina jest lekko trująca. Powoduje pobudzenie i paraliż ośrodkowego układu nerwowego, mdłości i odurzenie.

Śnieżyczka przebiśnieg
gatunek rośliny należący do rodziny amarylkowatych, typowy dla rodzaju Galanthus. W naturze znany z lasów południowej i środkowej Europy, jednak szeroko rozpowszechniony poza zwartym zasięgiem jako roślina ozdobna. Gatunek popularny w uprawie i rozpoznawalny jako symbol przedwiośnia. Także roślina miododajna i lecznicza. W Polsce podlega ochronie gatunkowej częściowej.Występuje na wilgotnych i bardzo wilgotnych glebach brunatnych właściwych, rzadziej na czarnych ziemiach i madach. Najlepiej w miejscach z dużą zawartością próchnicy, o odczynie obojętnym. Najchętniej rośnie w cieniu lub półcieniu w wilgotnych lasach łęgowych oraz w grądach i buczynach. W polskich górach rośnie po piętro górnego regla, w Karpatach zwykle w buczynie[36], w Alpach osiąga wysokość 2200 m n.p.m.[6] W zachodniej i północnej części kraju występuje na siedliskach antropogenicznych – w miejscu dawnych osad, parków, cmentarzy. Na stanowiskach rośliny rosną zwykle łanowo w liczbie setek i tysięcy osobników.


♥~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~♥~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~♥

Więc: żadnego z tych gatunków nie udało mi się zobaczyć na żywo =C A jestem osobą wiosenną (oczywiście chodzi o DZIEŃ urodzenia, ale cóż...) =D Niemniej jednak mam ogromną nadzieję, że jednak kiedyś zobaczę te cudeńka na żywo !

niedziela, 15 listopada 2015

Gatunki zwierząt chronionych w Polsce {Cz.3}

To już trzecia część o zwierzętach chronionych! Dzisiaj zajmę się :wiewiórką pospolitą, gronostajem europejskim i łasicą.




Wiewiórka pospolita- gatunek gryzonia z rodziny wiewiórkowatych. Można ją spotkać w Azji i Europie, najczęściej w parkach i lasach liściastych. Osiąga długość 20-24 cm a ogon 17-20 cm.Spód jej ciała jest biały, a grzbiet rudy lub brązowy. Wiewiórki żyjące w Karpatach i Sudetach mają ciemniejsze ubarwienie: ciemnobrązowe. W zimie wszystkie zmieniają ubarwienie na popielate. Zapasy przechowuje w dziupli, mieszka w gniazdach ptaków lub sama je buduje. Żywność gromadzi również zakopując je (tym sposobem przyczynia się do rozsiewu nasion drzew). Żywi się nasionami, pędami, grzybami, owocami ale także owadami, jajami i pisklętami. W Polsce podlega częściowej ochronie.Ale na Wyspach Brytyjskich i w północnych Włoszech jest zagrożona z powodu ekspansji wiewiórki szarej, inwazyjnego gatunku sprowadzonego z Ameryki Północnej.Wypiera on rodzimy takson konkurując o zasoby środowiska oraz z powodu roznoszenia śmiertelnego dla wiewiórki wirusa Squirrel poxvirus. Uwaga: Wiewiórka może być nosicielem wścieklizny!






Gronostaj Europejski- mały drapieżny ssak z rodziny łasicowatych. Występuje w Europie (w tym w całej Polsce), Azji Ameryce Północnej. Mieszka na obrzeżach lasów, w zaroślach. Jest zwierzęciem naziemnym i prowadzi nocny tryb życia.
Ubarwienie sierści jest zależne od pory roku: w lecie np. jest koloru czekoladowo-brązowego na grzbiecie, żółto-białego na brzuchu z czarnym końcem ogona ^^. Poluje on głównie w nocy, atakując lemingi a czasami nawet ptaki. Kiedy to on zostanie zaatakowany broni się pazurami i kłami. Żywi się owadami, mięczakami i kręgowcami. W zimie atakuje zwierzęta większe od siebie np. zające. Gronostaj jest podjęty ścisłą ochroną.





Łasica - jest najmniejszym ssakiem drapieżnym w Europie. Długość jej ciała waha się w granicach 12 -26 cm, ogona 2 -8 cm, waga również ma dużą rozpiętość -od 30 do 250 g. Samce są znacznie większe od samic. Łasica ma długi, niezwykle gibki tułów, krótkie kończyny o owłosionych stopach, bardzo krótki ogon, niewielką głowę z małymi zaokrąglonymi uszami. Sierść jest krótka, gładka i lśniąca. Latem wierzch ciała i ogon są jednolicie rudobrązowe, a spód ciała jest wyraźnie odgraniczony -biały. Na pysku mogą występować małe białe plamki, a na brzuchu większe -brązowe, których kształt i rozmieszczenie są charakterystyczne dla poszczególnych osobników. W północnej części zasięgu zimą sierść zmienia barwę na całkowicie lub częściowo białą. 




Hej, hej, właśnie skończyliśmy dział o zwierzętach ! =) Chyba już wiecie, czym teraz się zajmę ^^ 
Do zobaczenia w kolejnych postach ! :)

piątek, 30 października 2015

Drzewa to coś więcej


Kidy skończymy ze zwierzętami (chodzi oczywiście zakończony cykl informacji a nie zabójstwa) zaczniemy o drzewach i roślinach ^^ 

sobota, 24 października 2015

Gatunki zwierząt chronionych w Polsce {Cz.2}

Ten post chciałabym poświęcić ptakom chronionym w Polsce : Kraską zwyczajną, płomykówką i kormoranem czubatym =D


Kraska zwyczajna, pospolita, nazywana także sikwą - jest średniej wielkości ptakiem wędrownym z rodziny krasek. Jest jedynym przedstawicielem kraskowatych w Europie. Swój kolor zaznacza południowym, egzotycznym pochodzeniem. Kolor jest taki sam u samic i samców, chociaż zmienia się podczas poszczególnych pór roku. Pa krępą budowę i zaokrąglone skrzydła. Dojrzały ptak osiąga rozmiary sójki lub kawki. W locie przypomina kruka. Żywi się owadami, często prostoskrzydłymi (np. pasikoniki) i chrząszcze, rzadziej pająki i dżdżownice, drobne kręgowce takie jak żaby czy nornice. Podczas jesieni urozmaiceniem diety są owoce. Pokarm zdobywa na ziemi i atakuje z zasadzki. Zamieszkuje cała Europę (głownie południową i północny wschód Bałtyku i Rosji), środkową i południową Azję i północno-zachodnią Afrykę. W Polsce to jeden z najbarwniejszych ptaków ^^.  Na terenie Polski jest podjęty ścisłą ochroną gatunkową. Wymaga CZYNNEJ ochrony w całej Europie. Duży spadek występowania zawdzięcza: zmianie krajobrazu rolniczego i brak odpowiednich drzew z gniazdami, które służą im do zakładania gniazd. Główną formą ochrony jest: wieszanie dużych budek lęgowych, bardzo chętnie przez nie zasiedlanych, pozostawianie drzew dziuplastych, ochrona terenów lęgowych.


 
Płomykówka zwyczajna- ptak średniej wielkości z rodziny płomykówkowatych. Zamieszkuje wszystkie kontynenty oprócz Antarktyki.Obie płci ubarwione jednakowo, ale samice są odrobinę większe od samców. Sylwetkę mają smukłą, skrzydłom długie i wąskie, nogi również długie i opierzone. Posiadają szkarle w kształcie serca wokół oczu rdzawą, na zewnątrz bieleje. Ma czarne oczy ^^.Żywi się prawie wyłącznie drobnymi ssakami:norniki, myszy, ryjówki aksamitne. rzadziej małe ptaki, płazy, nietoperze,owady (ćmy).Jak to sowa poluje o zmroku. Gdy poluje posługuje się słuchem ale i wzrokiem.Gdy namierzy ofiarę chwyta ją szponami i zabija uderzeniem dzioba w podstawę czaszki, a potem połyka w całości. 
Na terenie Polski ten gatunek jest objęty ścisłą ochroną gatunkową. Jedna z głównych przyczyn jest ograniczenie ilości miejsc odpowiednich do założenia gniazd - przy okazji remontów wież kościelnych, strychów czy stodół często zamyka się otwory wlotowe, z których często korzystały ptaki. Ochrona powinna głównie polegać na pozostawianiu dostępnych miejsc godnych do założenia gazda,a  kiedy jest to niemożliwe, wieszania skrzynek lęgowych o specjalnej konstrukcji. 



Kormoran czubaty - gatunek dużego ptaka wodnego z rodziny kormoranów,
zamieszkujący morskie wybrzeża. Długość 65-80 cm. Mniejszy od kormorana o bardziej smukłej sylwetce z cieńszą szyją. Dziób mniejszy i smuklejszy z żółtymi zajadami. Upierzenie czarne z zielonym połyskiem. W szacie godowej na czole pęk zakręconych piór. Młode ptaki mają rozjaśniony spód ciała i jaśniejszym pasem na pokrywach skrzydłowych. W kraju pojawia się wyjątkowo, gdyż nie gniazduje na Bałtyku. Gatunek morski, pojawia się sporadycznie głównie w Zatoce Gdańskiej. Silnie związany w wybrzeżami morskimi, tylko wyjątkowo może zalatywać w głąb lądu. Gniazduje kolonijnie na półkach skalnych lub w niszach nadmorskich klifów. Gniazdo z wodorostów. żywi się przede wszystkim rybami morskimi chwytanymi w toni wodnej. Jest częściowo wędrowny. U nas odnotowany głównie latem i jesienią.



{ Informacje o gatunkach są coraz obszerniejsze, ale mam nadzieję, że nie zasnęliście =D. Wnioski? 
1) Bardzo chcę spotkać kraskę, ponieważ strasznie mi przypomina kolibra, tylko jest troszkę większy ^^.
2) Od dzisiaj boję się płomykówek (w sumie to nie ich, tylko ich sposobu jedzenia i przełykania) ale do ,,małych" ssaków się nie zaliczam, wiec nie mam się czym martwić =D. Ejj... ja mam niskich przyjaciół...
3) Widziałam kormorana, ale nie ten gatunek, co wyżej opisany, bo on w Polsce widziany był tylko 8 razy =(

Dobra, biegnę ostrzec przyjaciół od płomykówek(o ile nie zostali już połknięci w całości) =D Trzymajcie kciuki ! Papa ♥}




czwartek, 15 października 2015

Gatunki zwierząt chronionych w Polsce {Cz.1}

Ten post chciałam poświecić zwierzętom chronionym. W nim zajmę się : Bobrem Europejskim, Żubrem i Kozicą.


Bóbr europejski- przedstawiciel gatunku ziemnowodnego gryzonia z rodziny bobrowatych. Masa ciała dorosłego osobnika dochodzi nawet do 30 kg, a długość jego ciała 110 cm. Wiedzie nocny tryb życia. Jest zwierzęciem bardzo silnie terytorialnym oraz rodzinnym.
W wodzie może przebywać bez przerwy nawet do 15 minut.
Dzięki wyjątkowo silnym siekaczom bobry potrafią ściąć bardzo grube drzewa, o średnicy nawet do 1 m. Do najbardziej charakterystycznych śladów funkcjonowania bobrów w środowisku należą budowane przez nie tamy i żeremia.W przeszłości zasięg występowania obejmował całą  strefę umiarkowaną Azji i Europy. Dziś można go spotkać w północnej części Europy, od Francji, Skandynawii po Rosję oraz w chińskim regionie Sinciang i w zachodniej Mongolii.



Żubr europejski- jest gatunkiem łożyskowca z rodziny wołowatych, z rzędu parzystokopytnych. Masa ciała u samców to średnio 700 kg ( maksymalnie 900 kg) a u samicy średnio 420-460 kg (maksymalnie 640 kg. Cechą charakterystyczną u żubrów jest widoczna dysproporcja między przednią a tylną częścią ciała.Przód mają szeroki, masywny z garbem,porośnięty grzywą a tył stosunkowo mały i pokryty krótką sierścią. Żubry żywią się głównie roślinami zielonymi, które stanowią 70-90% całości pokarmu.W okresie zimowym i wczesnowiosennym jedzą korę i pędy niektórych drzew. Zjadają również żołędzie oraz liście jeżyn. Prawie połowa polskiej wolnej populacji skupiona jest w Puszczy Białowieskiej. Dzikie żubry w Polsce można spotkać w Bieszczadach, Puszczy Boreckiej oraz Knyszyńskiej, w rejonach Mirosławca i Drawska Pomorskiego w woj. zachodniopomorskim.



Kozica tatrzańska - rodzaj ssaka z rodziny krętorogich. Podgatunek kozicy występujący w Tatrach i w Niżnych Tatrach na Słowacji. Kozice preferują pokarm roślinny, najczęściej wybierają: pędy, kora i liście jarzębu pospolitego górskiego, pędy, liście i owoce różnych gatunków jagód oraz ponad setkę gatunków roślin zielnych. Obecnie zagrożeniem dla kozicy są turyści, zanieczyszczenie środowiska, anomalie klimatyczne oraz niedokończanie zbadanie pokrewieństwo ze zwierzętami populacji kozicy.




~Mam nadzieję, że post się spodobał ;) Chciałam powiedzieć, że: 
1) kiedy ostatnio byłam w górach nie widziałam kozicy (chociaż bardzo szukałam) ale może to i lepiej, skoro moim towarzystwem jej zagrażam, to chyba dobrze się stało :D 
2) Żubra również nie spotkałam osobiście w Białowieskim PN ani na Pomorzu, ale widziałam w telewizji ^^
3). Bobrów nie widziałam, ale ślady ich działania owszem ! ^^ Jestem z siebie dumna :) ~



środa, 14 października 2015

Zaczynamy przygodę !

 Hej! 

Właśnie zaczynam moją przygodę z blogiem. Będzie on moim pierwszym, więc mam nadzieję, że wybaczycie mi pewne błędy ! ;) 

 Więc o czym będzie ten blog?

Będzie o ekologi. To właśnie tutaj będę dodawała informacje o roślinach i zwierzętach chronionych w Polsce, przedstawię bogactwo naszych lasów, oczywiście nie zabraknie też u mnie informacji o ekologicznym postępowaniu ;)
                                                                    Mam nadzieję, że wam się spodoba !