Rośliny chronione w Polsce

      Lilia złotogłów to gatunek byliny z rodziny liliowatych. Występuje w Europie i Azji.W Polsce jest rośliną rzadką.Łodyga nierozgałęziona, sztywna, naga lub owłosiona, w górnej części czasem purpurowo nakrapiana, wysoka od 40 do 150 cm. Liście siedzące, podłużne, eliptycznie lancetowate, całobrzegie, szerokie na 2–5 cm, są wyraźnie unerwione.Kwiaty barwy od ciemno-różowej do  ciemno-purpurowo nakrapiane, w liczbie od trzech do dwunastu, osadzone są na długich, łukowato zwieszających się szypułkach. Okwiat nie zróżnicowany na kielich i koronę ze środka wystaje maczugowaty słupek otoczony przez sześć pręcików o dużych purpurowo-czerwonych pylnikach. W miarę dojrzewania mięsiste działki okwiatu odginają się coraz mocniej na zewnątrz, aż zawinięte dotkną nasady kwiatu. Środkiem każdego płatka biegnie rynienka, wypełniona nektarem. Owoce w formie dużej, trójkątno-kulistej torebki z płaskimi, ciemnożółtymi, szeroko oskrzydlonymi nasionami. Nasiona rozsiewane są przez wiatr.

Objęta jest w Polsce ochroną ścisłą od 1946 roku. Jej piękne kwiaty były i są przyczyną znacznego jej wyniszczenia na siedliskach naturalnych.

Sasanka zwyczajna to gatunek rośliny należący do rodziny jaskrowatych. Występuje w Europie. Niegdyś występowała w Polsce w środowisku naturalnym (ostatnio podawana tylko z Lubelszczyzny), jednakże już prawdopodobnie wymarła na naturalnych stanowiskach. Jest natomiast często uprawiana. Oprócz typowego gatunku w uprawie występują jej mieszańce określane często nazwą sasanka ogrodowa.Kwitnie od marca do początku maja. Nasiona rozsiewane przez wiatr.Roślina objęta była w Polsce ścisłą ochroną gatunkową w latach 2012-2014.Cała roślina jest lekko trująca. Powoduje pobudzenie i paraliż ośrodkowego układu nerwowego, mdłości i odurzenie.

Śnieżyczka przebiśnieg gatunek rośliny należący do rodziny amarylkowatych, typowy dla rodzaju Galanthus. W naturze znany z lasów południowej i środkowej Europy, jednak szeroko rozpowszechniony poza zwartym zasięgiem jako roślina ozdobna. Gatunek popularny w uprawie i rozpoznawalny jako symbol przedwiośnia. Także roślina miododajna i lecznicza. W Polsce podlega ochronie gatunkowej częściowej.Występuje na wilgotnych i bardzo wilgotnych glebach brunatnych właściwych, rzadziej na czarnych ziemiach i madach. Najlepiej w miejscach z dużą zawartością próchnicy, o odczynie obojętnym. Najchętniej rośnie w cieniu lub półcieniu w wilgotnych lasach łęgowych oraz w grądach i buczynach. W polskich górach rośnie po piętro górnego regla, w Karpatach zwykle w buczynie[36], w Alpach osiąga wysokość 2200 m n.p.m.[6] W zachodniej i północnej części kraju występuje na siedliskach antropogenicznych – w miejscu dawnych osad, parków, cmentarzy. Na stanowiskach rośliny rosną zwykle łanowo w liczbie setek i tysięcy osobników.


♥~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~♥~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~♥

Więc: żadnego z tych gatunków nie udało mi się zobaczyć na żywo =C A jestem osobą wiosenną (oczywiście chodzi o DZIEŃ urodzenia, ale cóż...) =D Niemniej jednak mam ogromną nadzieję, że jednak kiedyś zobaczę te cudeńka na żywo !

Gatunki zwierząt chronionych w Polsce {Cz.3}

To już trzecia część o zwierzętach chronionych! Dzisiaj zajmę się :wiewiórką pospolitą, gronostajem europejskim i łasicą.

Wiewiórka pospolita- gatunek gryzonia z rodziny wiewiórkowatych. Można ją spotkać w Azji i Europie, najczęściej w parkach i lasach liściastych. Osiąga długość 20-24 cm a ogon 17-20 cm.Spód jej ciała jest biały, a grzbiet rudy lub brązowy. Wiewiórki żyjące w Karpatach i Sudetach mają ciemniejsze ubarwienie: ciemnobrązowe. W zimie wszystkie zmieniają ubarwienie na popielate. Zapasy przechowuje w dziupli, mieszka w gniazdach ptaków lub sama je buduje. Żywność gromadzi również zakopując je (tym sposobem przyczynia się do rozsiewu nasion drzew). Żywi się nasionami, pędami, grzybami, owocami ale także owadami, jajami i pisklętami. W Polsce podlega częściowej ochronie.Ale na Wyspach Brytyjskich i w północnych Włoszech jest zagrożona z powodu ekspansji wiewiórki szarej, inwazyjnego gatunku sprowadzonego z Ameryki Północnej.Wypiera on rodzimy takson konkurując o zasoby środowiska oraz z powodu roznoszenia śmiertelnego dla wiewiórki wirusa Squirrel poxvirus. Uwaga: Wiewiórka może być nosicielem wścieklizny!

Gronostaj Europejski- mały drapieżny ssak z rodziny łasicowatych. Występuje w Europie (w tym w całej Polsce), Azji Ameryce Północnej. Mieszka na obrzeżach lasów, w zaroślach. Jest zwierzęciem naziemnym i prowadzi nocny tryb życia.
Ubarwienie sierści jest zależne od pory roku: w lecie np. jest koloru czekoladowo-brązowego na grzbiecie, żółto-białego na brzuchu z czarnym końcem ogona ^^. Poluje on głównie w nocy, atakując lemingi a czasami nawet ptaki. Kiedy to on zostanie zaatakowany broni się pazurami i kłami. Żywi się owadami, mięczakami i kręgowcami. W zimie atakuje zwierzęta większe od siebie np. zające. Gronostaj jest podjęty ścisłą ochroną.

Łasica - jest najmniejszym ssakiem drapieżnym w Europie. Długość jej ciała waha się w granicach 12 -26 cm, ogona 2 -8 cm, waga również ma dużą rozpiętość -od 30 do 250 g. Samce są znacznie większe od samic. Łasica ma długi, niezwykle gibki tułów, krótkie kończyny o owłosionych stopach, bardzo krótki ogon, niewielką głowę z małymi zaokrąglonymi uszami. Sierść jest krótka, gładka i lśniąca. Latem wierzch ciała i ogon są jednolicie rudobrązowe, a spód ciała jest wyraźnie odgraniczony -biały. Na pysku mogą występować małe białe plamki, a na brzuchu większe -brązowe, których kształt i rozmieszczenie są charakterystyczne dla poszczególnych osobników. W północnej części zasięgu zimą sierść zmienia barwę na całkowicie lub częściowo białą. 

Hej, hej, właśnie skończyliśmy dział o zwierzętach ! =) Chyba już wiecie, czym teraz się zajmę ^^ 

Do zobaczenia w kolejnych postach ! :)